ৰম্ভা, মেনকা কিম্বা যুথিকা
নামবোৰ
নাজানো ভাই
হংস
গামিনী ইমান ৰমণী
কলিজা
ধপে ধপায় ।
তঁহতৰ
লাজ কাজ নাই যা,
গাভৰুক
জোকাব নাপায় ।
সাইলাখ
ৰাম হে আমি যেন
ৰাৱণ
কৰিছোঁহি
সীতা হৰণ ।
এবাটি
গাখীৰত মুখ ধুই আহ
গৈ
হনুমান
দুয়োজন
এখনি
দাপোনত ৰূপ চাই আহগৈ
ইমান
সুদৰ্শন ।
কাৰ্ত্তিক
কাষতে পাইছা হাততে
হেৰালে
আৰু নাপায় ।
প্ৰেম
প্ৰেম জখলা বগাবলৈ হ'বলা
ৰূপহীৰ
মনেই নাযায়,
কাৰ্তিক
দুটালৈ চায়
ৰম্ভাই
নাকেই কোঁচায় ?
ৰিহাৰে
মেৰতে চকুহাল পৰোঁতে
হিয়া
মোৰ দহিহে যায়
খং
খং চাৱনি আৰু যেন
শুৱনি
ওঁঠে
পিছে মিচিকিয়ায় ।
বিয়া
নাম নোগোৱাঁ নাই
এই,
মাত দিলে কিনো ক্ষয়
যায় ?
গাভৰু
ক্ষেমিবা দায় নধৰিবা
ইহঁতৰ
মগজু নাই
হুলাবাৰি
এচাৰি ব্যৱহাৰ নকৰি
দিয়া
দেই আমাক বিদায় ।
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.